الهی به مردان در خانهات به آن زن ذلیلان فرزانهات
به آنانکه با لفظ روحی فداک نشینند و سبزی نمایند پاک
به آنانکه مرعوب مادر زنند ز اخلاق نیکوی او دم زنند
به آن شیر مردان با پیش بند که در کار خانه شدند پای بند
به آنانکه در بچهداری تکند یلان عوض کردن پوشکند
به آنانکه بی اذن و امر عیال نیاید در از جیبشان یک ریال
به آنانکه با ذوق و شوق تمام به مادر زن خود بگویند مام
به آنانکه دارند با افتخار نشان ایزو...نه زی ذی نه هزار
به آنانکه دامن رفو میکنند ز بعد رفویش اتو میکنند
به آنانکه در گیر سوزن نخند گرفتار پخت و پز مطبخند
به آن قورمه سبزی پزان قدر به آن مادران به ظاهر پدر
الهی به آه دل زن ذلیل چشمان پر اشک چنگیز سبیل
به تنهای مردان که از لنگه کفش چو جیغ عیالاتشان شد بنفش
که ما را بر این عهدکن استوار از این زن ذلیلی مکن بر کنار
نفرما از این یوغ ما را خلاص به زی ذی جماعت نما لطف خاص